Skip to main content

Trasa zwiedzania

Trzon trasy zwiedzania Pałacu Arcybiskupiego, który swój dzisiejszy wygląd otrzymał w wyniku radykalnej przebudowy pierwotnego pałacu renesansowego, stanowi zespół kilku sal reprezentacyjnych pochodzących z różnych epok, które zajmują całe, tzw. „wzniosłe”, pierwsze piętro zachodniego skrzydła rezydencji. 

Sale reprezentacyjne oferują różnobarwne wnętrza, bogactwo historii, a także całą paletę goszczonych tu osobistości (Maria Teresa, Franciszek Józef I, T. G. Masaryk, kardynał Jean Verdier, Václav Havel, św. Jan Paweł II). Obecnie wykorzystywane są one głównie do organizowania imprez okolicznościowych i kulturalnych.

Podstawowe informacje

Standardowy czas zwiedzania wynosi 45 minut.

KLATKA SCHODOWA

Zwiedzanie rozpoczyna się w holu, w którym dominują monumentalne schody strzeżone przez parę lwów. U szczytu schodów stoją posągi św. Cyryla i Metodego. Autorem gipsowego modelu patronów Czech, a także całej Europy, był praski rzeźbiarz Emanuel Max. Dekorację sgraffitową części wejściowej oraz korytarzy rezydencji wykonał malarz Jano Köhler, któremu zlecenie powierzył, wyciągając w ten sposób pomocną dłoń w trudnym okresie życia, arcybiskup Leopold Prečan (w funkcji 1923–1947).

W tej swoistej przestrzeni „komunikacyjnej” zwiedzający nierzadko mijają się ze zacnymi gośćmi rezydencji, a przy odrobinie szczęścia mogą również spotkać abpa Jana Graubnera (od 1990 r. biskup, od 1992 urzędujący arcybiskup) oraz jego biskupów pomocniczych, a także pracowników archidiecezji oraz siostry zakonne, które również angażują się w życie pałacu.

KORYTARZ I PIĘTRO

Dekoracja freskowa autorstwa Köhlera w tej części obiektu podkreśla znaczenie miast Kromieryża i Mikulova, będących sekundarnymi rezydencjami arcybiskupimi. Oprócz portretów rodziny cesarskiej możemy zobaczyć tu podobiznę ołomunieckiego dziekana Leopolda Podstatskiego z Prusinovic, który w swojej rezydenci na placu Wacława (dawna siedziba dziekana kapitulnego) podejmował słynnego kompozytora, wówczas jedenastoletniego W. A. ​​Mozarta.

BIBLIOTEKA ARCYBISKUPA PREČANA

Biblioteka założona z okazji jubileuszu pięćdziesięciolecia (1939 r.) święceń kapłańskich abpa Leopolda Prečana liczy od trzech do pięciu tysięcy woluminów.

SALA CEREMONIALNA

Największa sala rezydencji z bogatą dekoracją sztukatorską (autor Josef Hladík) oraz alegorią czterech pór roku pamięta wizytę m.in. T. G. Masaryka oraz papieża św. Jana Pawła II. Dominującym elementem wyposażenia sali jest portret arcybiskupa ołomunieckiego kardynała Rudolfa Jana Habsburga, który był uczniem i mecenasem słynnego kompozytora Ludwiga van Beethovena. W ostatnich latach to zachwycające pomieszczenie służy przede wszystkim jako miejsce do organizacji przyjęć, konferencji, szkoleń, uroczystości wręczenia dyplomów absolwentom studiów oraz nadania doktoratu honoris causa czy rozdania nagród miasta Ołomuńca. Odbywają się tu również koncerty i wydarzenia o charakterze religijnym.

SALA TRONOWA

Sala zapisała się na kartach historii jako miejsce objęcia tronu oraz kilkumiesięcznego „ołomunieckiego” okresu panowania cesarza Austrii Franciszka Józefa I.

SALA ZŁOTA

Kolejna z mniejszych komnat przybliża działalność kolekcjonerską arcybiskupów, zwłaszcza wielkiego miłośnika sztuki Leopolda Prečana. Wystawiono tu m.in. porcelanę miśnieńską, ceramikę habańską oraz majolkę.

KAPLICA

Kameralne miejsce prywatnej modlitwy, odkryte po zdjęciu brokatowych tapet i ponownie udostępnione po 1980 r.

SALA CZERWONA

Przebudowana specjalnie dla Marii Teresy sala stała się później świadkiem strategicznej narady cara Rosji Aleksandra z cesarzem Austrii Franciszkiem przed bitwą trzech cesarzy pod Austerlitz w 1805 r.

SALA ZIELONA

Kameralne pomieszczenie pamiętające ugodę zawartą pomiędzy Prusami, Rosją i Austrią (tzw. „punktacja ołomuniecka” 1850 r.) oraz pobyty prezydentów Edvarda Beneša (przy okazji odnowienia Uniwersytetu Palackiego po II wojnie światowej) i Václava Havla (uniwersytet przyznał mu doktorat honoris causa).

GABINET ROKOKOWY

Niewielka pracownia z rokokowym stropem kolebkowym oraz piecem w kształcie rogu obfitości.

POMIESZCZENIE GALERYJNE

Pomieszczenie zaadaptowane na salę ekspozycyjną, w której organizowane są wystawy czasowe.